Al eeuwenlang heeft men in Japan een zeer bijzonder band met de natuur. Het shintoïsme, of shinto (de weg der goden) is de oorspronkelijke godsdienst van Japan. Veel Japanners zien shinto trouwens niet als een religie, maar als iets wat gewoon bij de Japanse manier van leven en tradities hoort. Een belangrijk kenmerk van het shinto is de grote liefde en eerbied voor de natuur. De Japanner ziet in de natuur een parallel met het leven van de mens.

Deze verbondenheid met het vereren van alles wat de natuur te bieden heeft , komt vooral tijdens de lente volledig tot uiting tijdens de bloei van de Japanse kersenbloesem (sakura). Tijdens deze periode worden er overal in het land speciale kersenbloesemfestivals gehouden zoals hanami matsuri (hana = bloem, mi = kijken, matsuri = feest). Vrouwen trekken hun mooiste kimono’s aan en hele families gaan picknicken onder de kersenbomen. En dat allemaal ter ere van het tot bloei komen van de prachtige Japanse sakura.

Het is met deze kersenbloesem alsof na een koude winter de aarde alle energie heeft gebundeld in de schitterende bloei van deze bloem. Hoe hevig en uitbundig de bloei ook is, zij is, net als het leven, van kortstondige duur. De sakura staat dan ook symbool voor de vergankelijkheid van het leven.
Het verwaaien van de bloesems tekent het einde van het leven. Ook de natuur heeft met regen en wind invloed op de lengte van de bloei, zoals ook in het menselijk leven de natuur zijn invloed heeft.

In veel Japanse poëzie wordt de schitterende bloemenpracht beschreven, waarbij het zien van deze schoonheid der natuur gepaard gaat met een verdriet, dat zoveel liefelijkheid ook weer verloren zal gaan. Gezien de korte levensduur van sakura staat het symbolisch gezien voor geboorte, leven, dood en wedergeboorte van een levend wezen. Het is kwetsbaar maar tegelijkertijd ook mooi en inspirerend. Sakura verbindt het zachte gevoel van smart, met de verrukking van de schoonheid en het smachtende verlangen naar een bloemblaadje dat nooit verdord, een kleur die nooit verbleekt.
Dit bewustzijn van de voorbijgaande, vluchtige en vergankelijkheid der dingen kan ons juist sterken om in het hier en nu te leven: hou van het heden en van de mensen om je heen. Lees ook: wabi sabi (link hier naar toe).